ساختمانهای مدرن باعث شده که شهر انگلیسی لیورپول، عنوان میراث جهانی خود را از دست بدهد که البته در این میان شنیدهها حاکی از آن است که روابط دیپلماتیک و لابی در سازمان ملل نیز ممکن است نقشی در این زمینه ایفا کند.
بریتانیا رتبه هشتم را در فهرست میراث جهانی یونسکو دارد، اما هم اکنون به جای 32 سایت برجسته قبلی، در حال حاضر تنها 31 سایت در این فهرست باقی ماندهاند و بقیه به دلایل مختلفی از آن خارج شدهاند.
یکی از شاخصترین این میراث، مربوط به شهر لیورپول انگلستان میشود که با وجود آنکه نزدیک بود تا عنوان پایتخت فرهنگی اروپا را از آن خود کند، اما به دلیل نوع ساختار شهری که در چند سال اخیر گرفت، این شانس را از دست بدهد.
در واقع گفته شده است که این شهر بر خلاف ظاهر مثبت خود، هیچ تلاشی برای رعایت معیارهای میراث جهانی انجام نداد و در عوض پروژههای بزرگ ساختمانی را به سرانجام رساند. همین امر باعث شد تا یونسکو این شهر را تهدید کند که میراث جهانی آن به موجب مداخلات اساسی ساختمانهای بلند، از فهرست جهانی یونسکو خارج میشود.
گزارش کمیسیون یونسکو در ماه ژوئن اعلام کرد که پروژههای زیربنایی وسیع شهر از جمله مجتمع مسکونی و اداری لیورپول واترز و ورزشگاه بارملی مور داک، به معنای از دست دادن شخصیت «شهر تجاری دریایی» لیورپول است و همین امر دلیل اصلی خرج نام لیورپول از فهرست میراث جهانی یونسکو است.
سازمان ملل متحد در حال بحث است که چه مناظر، بناها یا مکانهایی باید در آینده به فهرست میراث جهانی اضافه شود و همچنین سایتهایی را حذف میکند که به نظر آن دیگر شایسته این عنوان نیستند.
معیار اصلی برای نامزدی این است که سایت باید دارای ارزش جهانی برجسته باشد. خود کشورها درخواست میدهند و سپس این برنامه ارزیابی میشود. شورای بینالمللی آثار و اماکن (ICOMOS) مسئول توصیه سایتهای فرهنگی است و اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN) مکانهای طبیعی را انتخاب میکند.
این دو شورا توصیههای خود را ارائه میدهند. کمیته میراث جهانی یونسکو که متشکل از نمایندگان 21 کشور عضو کنوانسیون است، سپس حرف آخر را میزند.
اسکان