کد خبر: 1664 زمان انتشار: 13:49:19 - 1400/06/27
به مناسبت بزرگداشت روز شعر و ادب فارسی سالروز درگذشت استاد شهریار، همدم سوز نهان و خانه ای که بی دوست ماند

شهریار در سرودن گونه‌های دگرسان شعر فارسی - مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی - نیز چیره‌دست بوده‌است. اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد. شهریار نسبت به علی بن ابی‌طالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ و فردوسی داشته‌است.

به گزارش پایـگاه " اخـبــار معـمـاری  "  سید محمدحسین بهجت تبریزی (زادهٔ ۱۱ دی ۱۲۸۵ – درگذشتهٔ ۲۷ شهریور ۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت تبریزی) شاعر ایرانی اهل تبریز بود که به زبان‌های فارسی و ترکی آذربایجانی، شعر سروده‌است. وی در تبریز در خانواده‌ای بستان‌آبادی (روستای خُشگِناب بستان‌آباد) به دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای تبریز به خاک سپرده شد. ۲۷ شهریور را به واسطهٔ روز درگذشت او «روز شعر و ادب فارسی» نامیده‌اند. مهم‌ترین اثر شهریار منظومهٔ حیدربابایه سلام؛ (سلام به حیدربابا)، است که از معروف‌ترین آثار ادبیات ترکی آذربایجانی به‌شمار می‌رود و شاعر در آن از اصالت و زیبایی‌های روستا یاد کرده‌است..

 

آن یار کز او خانه ما جای پری بود

سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

 

دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش

بیچاره ندانست که یارش سفری بود

"حافظ"

 

از دوست برای ما خانه ای ماند و یادگاری هایش.

 

از زندگانیم گله دارد جوانیم

شرمنده جوانی از این زندگانیم

 

دارم هوای صحبت یاران رفته را

یاری کن ای اجل که به یاران رسانیم

 

"شهریار"

خانه استاد شهریار در سال های دهه ۱۳۳۰ ساخته شده بود و قدمت آن به دوره پهلوی دوم می رسد. زیربنای این خانه ۲۵۰ متر مربع و مساحتش ۲۴۱ متر می باشد. این خانه در دوطبقه ساخته شده و دارای زیرزمین است. در سال ۱۳۶۷ پس از درگذشت استاد شهریار شهرداری تبریز خانه استاد شهریار را خریداری کرد و هم اکنون نیز اداره خانه را به عهده دارد. در سال ۱۳۸۶ خانه استاد شهریار به عنوان یکی از آثار ملی ثبت گردید. خانواده استاد با همکاری و اهدای اشیا و وسایل استاد این خانه را به موزه استاد شهریار تبدیل کردند و از آن زمان تا به امروز این خانه به روی بازدیدکنندگان باز است. موزه خانه استاد شهریار در سال ۱۳۷۰ افتتاح گردید و در فراخوانی از مردم دعوت شد تا هر سند و مدرکی از استاد شهریار دارند، در اختیار موزه قرار دهند.

خانه استاد شهریار در ورودی درب بیرونی دارای حیاط کوچکی است که یک حوض، درختان و باغچه های گل و مجسمه استاد شهریار در آن قرار دارند. خانه دارای دو طبقه و یک زیرزمین است. در خانه استاد شهریار ۴ اتاق وجود دارد که آثار استاد در آن ها به نمایش گذاشته شده اند. از طریق چند پله به اتاق بالایی راه هست که در اولین اتاق آن مبلمان، وسایل دکوری قدیمی، دکور دیواری و عکس های استا وجود دارند و ورود به آن ها ممنوع است. اتاق دیگر آشپزخانه استاد است که یخچال و لوازم آشپزخانه استاد در آن وجود دارند و ورود به این اتاق آزاد است. در اتاق سوم دورتادور دیوارها عکس ها، یابودها و عکس های استاد نصب شده اند. آخرین اتاق مربوط به اتاق پذیرایی استاد است و لوازم منزل و پذیرایی و بستر و لباس های استاد وجود دارند. ورود به این اتاق نیز ممنوع است و بازدیدکنندگان از جلوی در آن را تماشا می کنند.

زیرزمین خانه استاد شهریار دیوارها و سقف آجری و سه اتاق دارد. در یکی از این اتاق ها عکس های استاد با بزرگان وجود دارند. اتاق دیگر به شکل استراحتگاهی است که برای مهمانانی که می آیند در نظر گرفته شده است. حوضی شش ضلعی با چند تخت در این اتاق برای استراحت مهمانان وجود دارند. یک اتاق هم به عنوان بخش سمعی- بصری در نظر گرفته شده است .

 

تهیه و تنظیم 

پویا مودتی


ارسال نظر


رویداد

کلیه حقوق مادی و معنوی این پایگاه محفوظ می باشد.