کد خبر: 1711 زمان انتشار: 11:32:06 - 1400/07/09
اختصاصی پایگاه اخبار معماری "پاویون" تاریخچه و مفاهیم آن

پاویون عنصری منعطف در یک فضای باز معماری است که مردم را دعوت به ورود می‌کند تا وقت خود را در آن بگذرانند. این فضا می‌تواند موقت یا دائمی باشد و حتی ممکن است شکل و عملکرد خود را تغییر دهد. پاویون می‌تواند به عنوان؛ سرپناه، محل نشستن، ملاقات، کافه، تئاتر، محل سخنرانی، رویداد، نمایشگاه، ورزش، بازی، استراحت، کار و موارد دیگر استفاده شود.

به گزارش پایـگاه " اخـبــار معـمـاری " پاویون اصطلاحی بود که در کل مسعتمرات شرقی و بعدا ایالت ها از نیوانگلند تا سرزمین های جنوب ظاهر شد. در یک تبلیغ مربوط به مجموعه خدمات باغ در قرن 18 و 19  پاویون در لیست سازه هایی برای فروش بود.

 

شکل 1: James Gibbs, Four of “Eight Square Pavillions for my Lord Cobham and others,” in A Book of Architecture, containing designs of buildings and ornaments (1728)

 

تعریف افرایم چمبرز (نویسنده و مترجم انگلیسی که کتاب فرهنگ لغت جهانی علوم و هنرها "Cyclopaedia" را گردآوری کرده است که اولین دایره المعارف مدرن است که درباره ایده های طراحی قدیمی و مدرن در باغ سازی نوشته و چاپ شده و به طور گسترده در آمریکا در سال 1728 میلادی استفاده شده است.) از سال 43-1741 از پاویون به سه معنی استاندارد این اصطلاح اشاره داشت؛ - ساختمان چادر مانند یا گنبدی زیر سقف منفرد – نشان دهنده قطعه ای که در جلوی ساختمان یا در گوشه آن قرار دارد – معبد یا خانه تفریحی که هر سه تعریف مربوط به تاریخ طراحی لنداسکیپ می‌باشند.

 

شکل 2: Alexander Jackson Davis, Canopied pavilion at Blithewood, 1836. Avery Architectural & Fine Arts Library, Columbia University.

 

تعریف ساموئل جانسون در سال 1755 نشان داد که یک پاویون می‌تواند یک سازه متحرک و یا موقت باشد. این نوع پاویون همچنین در روایتی از قرن 19 ام در مورد سازه هایی گفته شده است که برای تعامل و جشن در عمارت کاستیس لی (خانه آرلینگتون) در آرلینگتون، ویرجینیا ساخته شده است. الکساندر جکسون دیویس در سال 1836 یک پاویون سایه بانی برای Blithewood ترسیم کرد. ظاهر ظریف آن نشان می‌دهد که ممکن است موقتی بوده باشد. اما پاویون ها اغلب سازه های دائمی بودند که بخشی از طراحی معماری یا لنداسکیپ بودند.

 

توماس جفرسون در طراحی خود برای دانشگاه ویرجینیا، خانه های اساتید را در دو ردیف در حاشیه چمنزار اصلی قرار داد که به عنوان پاویون شناخته شده‌اند. این ساختمان‌های شبیه به معبد، که هر کدام با نظم کلاسیک متفاوتی طراحی شده بودند، با گذرگاه‌هایی سرپوشیده از گل و گیاه و باغ‌های محصور به هم متصل می‌شدند. در این مثال، انتخاب اصطلاح با رنگ باغ نشان می‌دهد که جفرسون کل ترکیب را بر اساس روابط متقابل معماری و منظر تصور کرده است.

 

شکل 3: Thomas Jefferson, Bird's-eye view of the University of Virginia, c. 1820

 

در مونتیچلو، جفرسون مجددا سازه‌هایی شبیه به معبد را طراحی کرد که وی آن را پاویون نامید، که در انتهای هر دو راهرو متقارن که از خانه اصلی تا باغ امتداد داشت، قرار داشت. نامه‌ای از سال 1808 از جفرسون نشان می‌دهد که او قصد داشت حداقل از یکی از این پاویون های جدید به عنوان کتابخانه استفاده کند.

 

به نظر می‌رسد کاربرد اصطلاح "پاویون" در ساختاری که به عنوان فضایی ایوان مانند به خانه متصل شده بود با ظهور کتاب‌های الگوی خانه در دهه 1840 محبوبیت زیادی پیدا کرد. داونینگ می‌نویسد؛ "پاویون بیش از یک ایوان است،" فضایی در هوای آزاد بود. در آن زمان برای جلد شماره یک مجله باغبان، او از نقاشی دیویس استفاده کرد که پاویونی را در محل مونتگومری در شهرستان دوچس، نیویورک نشان می‌داد، که از طریق آن مناظر اطراف مشاهده می‌شد. در نمای دیگری از همان ملک، دیویس آنچه را که در شکل نشان داده شده است به عنوان دو نوع پاویون؛ سازه ای یکپارچه متصل شده به بنا و یک ساختمان جداگانه مانند معبد در باغ به تصویر کشید.

 

شکل 4: Alexander Jackson Davis, Montgomery Place, n.d., drawing. The Alexander Jackson Davis Sketchbook, c. 1830-1850.

 

پاویلیون باغ در انتشارات داونینگ به عنوان یک سازه چوبی ساخته شده در انواع مختلف و چارچوب های مختلف نشان داده شده است. این سازه سقفی منفرد داشت که به طور کلی سرپناهی برای صندلی های باغ بود. برخی از پاویون ها از نظر ظاهری ساده و بی آلایش بودند، با بالا رفتن گیاهان و شاخه‌های پر پیچ و خم از آن‌ها به شخصیت آن‌ها افزوده می‌شد، در حالی که برخی دیگر رفتار کامل‌تری را ارائه می‌دادند، مانند معابد دایره ای یا سنگ فرش شده که به سبک کلاسیک طراحی شده بودند.

 

شکل 5: Anonymous, Plan of the garden pavilion at Economy, Pa., c. 1830.

 

طرفداری داونینگ از وحدت بیان و دغدغه او برای مناسب بودن سبک طراحی، با انتخاب پاویونی که به سبک باغ و ویژگی‌های معماری یا توپوگرافی آن مطابقت داشت، نشان داده می‌شد.

 

پاویون‌ها اغلب در انتهای مسیر یک پیاده راه، قله یک تپه یا حاشیه باغ قرار داشتند تا مکان‌هایی برای استراحت و مشاهده مناظر فراهم کنند. طرح کالورتون، نزدیک بالتیمور، نمونه ای از طراحی زمین تفریحی است که از چنین معیارهایی برای تعیین محل پاویون‌ها در منظره استفاده شده است.

 

شکل 6: Joseph Jacques Ramée, Estate plan for Calverton, (Baltimore, MD) [detail], c. 1816

 

اصطلاح "پاویون" اغلب به جای کلماتی مثل "خانه تابستانی" و "معبد" به کار می‌رود. ترجیح منطقه‌ای در شواهد متنی برای انتخاب هر یک از این اصطلاحات قابل تشخیص نیست. فقط نواه وبستر، در چاپ جدید فرهنگ لغت آمریکایی به زبان انگلیسی (1848)، پیشنهاد کرد که کلمه "پاویون" برای توصیف یک خانه تابستانی در باغ، بدون توضیح کاربردی مناسب نیست. به طور معمول، پاویون به طور گسترده‌ای برای در بر گرفتن انواع ساختمان‌های باغ مورد استفاده قرار می‌گرفت. داونین در یک گذرگاه، یک پاویون که بال شمالی خانه در محل مونتگومری را تشکیل می‌داد، و یک معبد باغ جداگانه را به عنوان "پاویون کوچک روستایی" که در لبه آب واقع شده است، توصیف کرد. در هر صورت، عملکرد پاویون ارائه یک ساختار در فضای باز با سقفی به منظور پوشش و سرپناه بود که از نظر بصری و مکانی با لنداسکیپ ارتباط داشته باشد. داونینگ (1850) از این ویژگی خاص برای نشان دادن "داستان منطقه ای که از آب و هوای ما رشد می‌کند" و اقتباس آمریکایی در طراحی با شرایط شمالی و جنوبی استفاده کرد.

 

ترجمه و تنظیم

  • پویا مودتی "کارشناس معماری"

منبع

  • کتاب تاریخ هنر و معماری جهان

 

#پاویون #پاویون_چیست #معماری #تعریف_پاویون #تعریف_معماری #تعریف_معمار #پاویون_در_معماری #معماری_پاویون #لنداسکیپ #لنداسکیپ_چیست #معماری_لنداسکیپ #مفهوم_پاویون #مفهوم_معماری #مفهوم_معمار #دوبی #اکسپو_دبی #اکسپو_دوبی #تعریف_اکسپو #اکسپو_چیست #معماری_اکسپو #مفهوم_اکسپو #پاویون_دوبی #پاویون_دبی


ارسال نظر


رویداد

کلیه حقوق مادی و معنوی این پایگاه محفوظ می باشد.