به گزارش پایـگاه " اخـبــار معـمـاری "   محمد سنایی افزود: پیدایش شهر تاریخی ماسوله و منظر فرهنگی آن، حاصل تعامل هزاران ساله انسان با محیط طبیعی پیرامون خود است که روایتی شگفت انگیزی از شکل گیری اولین سکونت گاه های بشری، بواسطه حضور و ورود انسان به خطه سرسبز گیلان تا پیدایش این شهر تاریخی ارائه می دهد.

وی اظهار داشت: شهر تاریخی ماسوله بواسطه تاریخچه خاص و معماری بی‌نظیر خود در سال ۸۶ در فهرست موقت ایران برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت؛ با این وجود، هنوز ثبت جهانی این نگین تاریخی محقق نشده است. 

سرپرست پایگاه میراث‌فرهنگی ماسوله در این راستا باتوجه به اهمیت و ارزش ثبت جهانی و پیگیری دوستداران و دلسوزان امر، اجماع استانی فرهیختگان و متخصصان استان به منظور تکمیل و ارسال پرونده نهایی ماسوله شکل گرفت؛ خوشبختانه با توجه به مطالعات تکمیلی و جامع این پرونده در حال تدوین، اصلاح و ویرایش مطابق با نظر کارشناسان دفتر ثبت جهانی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است.

سنایی به انتخاب شهر تاریخی ماسوله به عنوان «شهر کامل» در نخستین رویداد انتخاب شهر کامل ایران توسط نشریه بین‌المللی تخصصی A۲ اشاره کرد و گفت: این عنوان در مرکز همایش‌های بین‌المللی سازمان اسناد و کتابخانه ملی تهران در کنار شهرهای شوشتر و یزد به ماسوله داده شده است.

وی گفت: مطابق با تعریف ارائه شده، شهر کامل، شهری مدرن است که در آن گذشته و خاطرات شهر با سرزندگی و انرژی جریان حال آن پیوند خورده و در چنین شهری معماری، فضای عمومی، پایداری، عدالت اجتماعی در کنار سایر ابعاد و ویژگی‌های زندگی شهری دست به دست یکدیگر داده و فضایی را خلق می‌کنند که به تمامی مشکلات و مسائل شهر و ساکنان آن پاسخ دهد.

سنایی اظهار امیدواری کرد :با ثبت جهانی ماسوله، زمینه حفاظت و معرفی شایسته این منظر فرهنگی بی نظیر به جهانیان فراهم شود.

ارزیابان یونسکو در مهر ماه امسال  به منظور بررسی تی تی کاروانسرای سیاهکل برای ثبت جهانی ، به گیلان سفرکردند؛ ورود ارزیابان یونسکو در ذهن گیلانیان خوش نشسته است زیرا ثبت جهانی سه سایت از جنگل های هیرکانی و روستای قاسم آباد رودسر با محوریت چادرشب بافی ثمره ورود و بازدید میدانی ارزیابان یونسکو به استان است.

ماسوله در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی شهرستان فومن و در ۶۲ کیلومتری غرب مرکز استان گیلان واقع است. شهر تاریخی ماسوله دارای ۳۵۰ خانه تاریخی با قدمتی ۸۰۰ تا هزار ساله است که در سال ۱۳۵۴ با شماره ۱۰۹۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.