«فرانک گری» با طراحی و اجرای «تالار کنسرت والت دیزنی» در لسآنجلس، نه تنها بر جایگاه خود بهعنوان یکی از بزرگترین معماران معاصر تأکید کرد، بلکه اثری برجسته در سبک «دیکانستراکتیویسم» خلق نمود. این بنا با ساختار فلزی درخشان و طراحی منحصر بهفردش، نمادی از هنرمندی و نوآوری در معماری قرن ۲۱ محسوب میشود.
به گزارش رسانه " اخـبــار معـمـاری " «فرانک گری»، معمار برجسته و متولد تورنتو، با ساخت «تالار کنسرت والت دیزنی» در سال ۲۰۰۳، یکی از ماندگارترین آثار معماری مدرن را به لسآنجلس هدیه کرد. این پروژه که پس از ۱۵ سال تأخیر و وقفه به سرانجام رسید، با نماهای استیل درخشان و طراحی پیچیده، به نمادی از «دیکانستراکتیویسم» در قلب این شهر تبدیل شد. گری که از دهه ۱۹۴۰ در لسآنجلس ساکن است، در طراحی این تالار موسیقی، ابتدا تمرکز خود را بر فضای داخلی گذاشت. او سالن کنسرت را از درون به بیرون طراحی کرد و سپس پوشش بیرونی استیل را بهعنوان نمادی از گلبرگ یا بادبان به طرح اضافه نمود.
«معماری برای مردم»
این بنا که میزبان «ارکستر فیلارمونیک لسآنجلس» است، به گفته گری بهعنوان «اتاق نشیمن شهر» طراحی شد. او قصد داشت فضایی دمکراتیک خلق کند که همگان از آن بهرهمند شوند. "Paul Goldberger"، منتقد برجسته معماری، در سال ۲۰۰۳ این فضا را «مکانی آرامشبخش و الهامبخش» توصیف کرد که حس لذت از فضاهای عمومی را به شهروندان لسآنجلس هدیه میدهد.
تالار موسیقی داخلی با طراحی بدون ستون و استفاده از چوب "Douglas fir"، تجربهای خاص را برای تماشاگران فراهم میکند. به گفته گری، این چوب به دلیل **"تأثیر روانی مثبت"** انتخاب شد و با کمک "Yasuhisa Toyota" از شرکت ژاپنی "Nagata Acoustics"، طراحی آکوستیکی بینظیری برای سالن فراهم شد.
«تأثیر بیلبائو در لسآنجلس»
هرچند که تالار والت دیزنی اغلب در کنار «موزه گوگنهایم بیلبائو» قرار میگیرد، اما تفاوتهای عمدهای دارد. طرح اولیه گری برای نمای خارجی، استفاده از سنگ بود، اما پس از موفقیت بیلبائو، از فلز استفاده شد. با این حال، گری نگران بود که نمای فلزی در شب، شکلی مانند «یخچالی ارزانقیمت» به ساختمان بدهد.
بهرغم این نگرانی، این بنا در روزهای آفتابی لسآنجلس میدرخشید؛ اگرچه این درخشش به حدی بود که در سال ۲۰۰۴ بخشی از نمای فلزی به دلیل انعکاس شدید نور که موجب خطر رانندگی میشد، مات شد.
«هدیهای از خانواده دیزنی به لسآنجلس»
این پروژه ابتدا در سال ۱۹۸۷ توسط "Lillian Disney"، همسر «والت دیزنی»، با اهدای ۵۰ میلیون دلار آغاز شد. اما به دلیل مشکلات مالی و طراحی، ساخت آن تا ۱۹۹۷ پیشرفت چندانی نداشت. در نهایت با تلاش "Eli Broad" و "Richard Riordan"، شهردار وقت لسآنجلس، منابع مالی لازم فراهم شد و پروژه تکمیل گردید.
"Herbert Muschamp"، منتقد نیویورک تایمز، در وصف این بنا نوشت: «این تالار، شکوهمندترین ساختمانی است که احتمالاً در عمرتان خواهید دید».
تصویر سازی: Jack Bedford
تصاویر:
Carol M Highsmith via Wikimedia Commons
Anthony Fomin via Unsplash
Frank O Gehry. Getty Research Institute, Los Angeles (2017.M.66)
ترجمه، تهیه و تنظیم: پویا مودتی "کارشناس ارشد معماری و انرژی"