به گزارش پایگاه " اخبار معماری  "  به نقل از روابط عمومی سازمان نوسازی شهر تهران، کاوه حاجی علی اکبری با بیان این که برای این محله پیش از این دو مصوبه، یکی در سال ۱۳۸۵ به عنوان محله مسکونی با تراکم ۱۸۰ درصد و دیگری در سال ۱۳۸۷ به عنوان باغ- مزار وجود داشته است، یادآور شد: مصوبه سال ۱۳۸۷ زمینه برای تملک و تخریب محله را فراهم کرده و حدود ۴۰ درصد از محله به تملک شهرداری تهران درآمده و تخریب شده است.

وی افزود: طی سالیان گذشته، این محله (با قدمت حداقل ۳ قرن سکونت) به جای بازآفرینی و احیا، در تعلیق میان پاکسازی کامل و تبدیل به آرامستان تا بازسازی و تبدیل به اختلاطی از کاربری‌های تجاری و مسکونی آپارتمانی و بلاتکلیفی به سر برده ‌است. به همین دلیل و با هدف برون رفت از وضعیت موجود و احیای سابقه سکونت در محله، برنامه ریزی، طراحی شهری و طراحی معماری برآمده از الگوی مسکن ایرانی- اسلامی از تیر ماه ۱۳۹۸ در دستور کار سازمان نوسازی شهر تهران قرار گرفت.

به گفته علی اکبری، طرح تهیه شده توسط سازمان نوسازی شهر تهران با رعایت کلیه ضوابط حوزه میراث فرهنگی، اصول مربوط به حفاظت و احیای ساختار تاریخی محله در قالب شبکه معابر، شناسایی کلیه بناهای تاریخی بر جای مانده و توجه به حفظ، مرمت و باز زنده‌سازی آنها، پیشنهادات اجرایی برای بازآفرینی فضاهای با هویت محله و تدوین الگوی مسکن ویژه با توجه به زمینه تاریخی محله را پیش روی خود قرار داده است.

مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران اعلام کرد: این طرح با بررسی در جلسات کارگروه فنی در مهر ماه و دی ماه سال جاری، سرانجام دوشنبه هشتم دی ماه در هفدهمین جلسه کمیسیون ماده پنج به تصویب رسید. تصویب طرح به همراه اجرای پروژه‌های الگو که در دستور کار سازمان نوسازی شهر تهران قرار دارد، می‌تواند علاوه بر خروج محله و ساکنان از بلاتکلیفی طولانی، امکان احیا و بازآفرینی محله را فراهم سازد.