به گزارش پایگاه " اخبار معماری  "  نقل از اسکان، این شرکت ترکی، طرح آسمان خراش مفهومی خود را در 210 متر (689 فوت)، ارائه داده که درست در زاویه افق شهر نیویورک قرار گرفته است. در واقع می‌توان گفت، این آسمان خراش در تفاسیر خود مبحث زیست‌شناسی را مطرح می‌کند که اصطلاحا به آن «سارکومر» می‌گویند. این اصطلاح بیان‌کننده یک واحد پیچیده از بافت عضلانی مخطط است که بسیار جذاب و دیدنی است. این طرح بافت عضلانی می‌تواند خلاء‌هایی را در میان بدنه اصلی برج ایجاد کند که با استفاده از پل‌های طراحی‌شده، پر شده و با جذابیت بی‌نظیری به نمایش درآمده است.

این بافت‌های عضلانی با تمرکز بر روی اشکال دینامیکی در مرکز ساختمان نمایان شده که می‌تواند این پروژه غیرمعمول را به خوبی نشان داده و توجه هر بیننده‌ای را به‌سوی خود جلب کند. مساله زیست‌شناسی و معماری در این پروژه به‌خوبی تلفیق داده شده و ایده‌های خلاقانه در این دو مبحث، توانسته یک آسمان‌خراش بی‌نظیر و نمونه را به نمایش درآورد.

در این راستا باید گفت که هواپیماها یکی از نمونه‌های بسیار رایج انسان‌ها هستند که از فرآیندهای بیولوژیکی واقعی برای خلاقیت استفاده می‌کنند و از پرندگان نیز الهام می‌گیرند. در معماری نیز، طراحان برای حل مشکلات زیست محیطی، مانند این پروژه خلاقانه، صرفا برای نمایش این خلاقیت خاص از تقلید زیستی، استفاده می‌کنند.