به گزارش رســانـه" اخـبــار معـمـاری " به نقل  از پايگاه تخصصي ديزاين بوم، Neri Oxman معمار، طراح، استاد دانشگاه و محقق متریال‌های نوین که گروه Mediated Matter را در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) تاسیس کرده است و اخیرا آزمایشگاه خود را با این موضوع تاسیس کرد. خانم نری آکسمن بیشتر با طراحی‌ها و عناصر معماری غیرمنتظره‌ای که از مواد بیولوژیکی جدید ساخته شده‌اند، شناخته می‌شود.

دانلوپ فلچر متصدی نمایشگاه، درباره طرح‌ها و نمایشگاه می‌گوید؛ این نمایشگاه افق‌های جدیدی را در بحران آب و هوایی برای معماری متصور می‌شود و از طریق پروژه های خلاقانه موجود، بیننده را تشویق می‌کند تا جایگزین‌هایی را برای شیوه‌های ساخت ساختمانی امروزی که به یک زیستگاه ناسالم و ناپایدار تبدیل شده، در نظر بگیرد.

این نمایشگاه شامل آثاری ماننده غرفه در حال تجزیه آگواهوجا است که با همکاری گروه Mediated Matter ساخته شده است و اجزای مولکولی موجود در شاخه‌های درخت، اسکلت بیرونی حشرات و استخوان‌های انسان در کنار ابزاری که تاثیر فرآیند تجزیه را بر خاک اندازه گیری می‌کند، ساخته شده است.

در ادامه فلچر 5 اثر برتر این نمایشگاه را که به بهترین وجه قدرت طراحی Oxman را در معماری نشان می‌دهد توصیف می‌کند که به آن‌ها اشاره خواهیم کرد؛

غرفه‌های آگواهوجا

این اثر با زیست ماده‌ای سازگار با محیط زیست با فناوری چاپ سه بعدی ساخته شده است. این پانل‌ها که به مرور زمان تجزیه می‌شوند، نیاز به حمل و نقل یا دپو مصالح را از بین می‌برند و پس از تجزیه به خاک برمی‌گردند.

ستون‌های شیشه‌ای

شیشه به عنوان یک مصالح ساختمانی بالقوه که می‌تواند در ساخت دیوار و بازشوها استفاده شود در کارهای Oxman به عنوان متریال مهم و نقطه اوج تحقیقات مطرح است که در استودیو با فناوری چاپ سه بعدی قابل تولید بوده و به همین دلیل پتانسیل بزرگی برای تولید انبود در مقیاس بزرگ بوجود آمده است.

فناوری ساخت جدید این استودیو امکان بازنگری در مواد اولیه موجود را فراهم کرده و ستون‌های پایدار برای استفاده در فضاهای داخلی بوجود می‌آورد.

Totem

این عنصر بیانگر امکانات هیجان انگیزی برای هر طراحی است که می‌تواند به صورت زنده تصویرسازی شده و پاسخگوی محیط باشد. این مواد نیاز به زیرساخت‌های گرمایشی و سرمایشی را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. این عنصر از طریق الگوها و فرم‌های خلاقانه به فرد اجازه می‌هد تا معماری را زنده، پویا و در حال تغییر تصور کند.

Gemini Chaise

این پروژه در پاسخ به تحقیقات خواص درمانی ارتعاشات صوتی طراحی شده است. این پروژه در یک مدل سینمایی (طرح بالا) این پتانسیل را از مقیاس فردی به گروهی تغییر داده و تئاتری را تصور می‌کند که در آن افراد برای مشارکت در درمان جمعی گردهم آمده‌اند.

Man-Nahata

در طی یک تصادف عجیب، نری، فیلمساز فرانسیس فورد کاپولا را ملاقات کرد که در سال 2000 فیلمنامه‌ای را برای Megapolis نوشته بود که در آن در یک دانشمند معمار پس از رویداد آخرالزمانی سعی در طراحی مجدد منهتن دارد. در این لحظه نری از این فرصت استفاده کرد و به این فکر کرد که چگونه می‌توان منهتن را، که استودیو طراحی آکسمن نیز در آن مستقر است، طراحی کرد.

آکسمن با نگاه به 400 سال گذشته منهتن قبل از انبوه سازی، لحظه‌ای را یافت که انسانیت و طبیعت در تعادل هستند. با استفاده از این چارچوب زمانی، برای طرح 400 سال آینده، طرحی را بوجود آورد که در هر 100 سال میزان پیشرفت این منطقه را نشان می‌داد. این پروژه نشان می‌دهد که در سال 2400، ساختمان‌های نمادین منهتن امروز دیگر قابل تشخیص نیستند، بلکه رشته کوهی بوجود آمده است که بشر آن دوران را به چالش می‌کشد که در نظر بگیرد که آیا بشر تسلیم طبیعت خواهد شد یا اینکه می‌آموزد که چگونه معماری را رشد دهد تا در تکامل و امتداد طبیعت باشد.

ترجمه، تهیه و تنظیم

• پویا مودتی " دبیر و کارشناس معماری رسانه تخصصی اخبار معماری "

منبع

• وب‌سایت بین‌المللی مجله معماری Dezeen.com