در هر مرکز، تالاری بزرگ برای سخنرانی، یک سالن تئاتر با اندازه متوسط و جعبه سیاه کوچکی وجود دارد که برای ذخیره اطلاعات مهم مورد استفاده قرار خواهد گرفت. 

این ساختمان جمع و جور از یک سالن نمایش کروی ۸۰۰ نفره، یک سالن تئاتر بزرگ با ۱۵۰۰ صندلی و یک جعبه آبی ۸۰۰ صندلی که به یک مکعب مرکزی متصل است، تشکیل شده است. این مکعب سالن‌ها، پشت صحنه و فضاهای پشتیبان سه سالن تئاتر را در خود جای می‌دهد. همچنین دو تا از فضاهای اجرا نیز با هم ترکیب شده و یک مرکز ۲۳۰۰ صندلی را تشکیل می‌دهند. 

 سالن‌های تئاتر دارای نماهای مات هستند که تضادی را با مکعب نورانی مرکزی که با شیشه موجدار پوشیده شده، ایجاد می‌کنند. در واقع این بنا از ترکیب‌بندی حجم‌های کلاسیک ساخته شده است.

رم کولهاس بنیانگذار گروه معماری OMA گفته است: «وقتی برای اولین بار برای مسابقه به تایپه رفتیم، احساس کردیم که این شهر تجربه بسیار خوبی برای ماست. ما سه تئاتر سنتی را به گونه‌ای کنار هم قرار دادیم تا مجریان تئاتر فرصت‌های کاملاً جدیدی برای ارائه داشته باشند. مفتخریم که بخشی از این تلاش برای تحقق مرکز هنرهای نمایشی هستیم که تنها با دانش، خلاقیت و پشتکار شهر، همکاران و معماران میسر شد.»

تئاتر پرفورمنس معاصر وقتی برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ معرفی شد، به دلیل شکل غیرمعمولش، بحث‌هایی را در میان معماران ایجاد کرد. در حال حاضر مرکز هنرهای نمایشی برای خلاقان فرهنگی باز است و به عموم این امکان را می‌دهد تا امکانات جدیدی را در هنرهای نمایشی کشف کنند و اشکال مختلف نمایش را تجربه کنند.

این پروژه توسط رم کولهاس، دیوید جیانوتن و با همکاری طراح تایوانی کریس یائو صورت گرفته است. معماران شرکت OMA مدعی شده‌اند که مرکز هنرهای نمایشی تایپه، متفاوت با انواع قدیمی آن در سراسر کشور تایوان خواهد بود و نیازهای بیشتری از کاربران را برآورده خواهد کرد. بر اساس پیش‌بینی منتقدان این بنا از بهترین آثار معماری سال ۲۰۲۲ خواهد بود. 

هنرآنلاين