به گزارش پایگاه " اخبار معماری " پریتزکر پرایز از طریق هنر معماری، مشارکت قابل توجهی را برای بشریت به ارمغان آورده است. جایزه انفرادی پریتزکر (انتخاب فرد برنده، نه دفتر یا گروه) از سال 2000 پایه گذاری شد، آن هم زمانی که هیات داوران رم کولهاس را به جای گروه معماری OMA به عنوان برنده انتخاب کردند. یا در سال 2016 به جای انتخاب گروه Elemental، آلخاندور آراونا به واسطه نظریه های بی نظیرش به عنوان فرد پیروز معرفی شد.
با این حال می توانیم چندین گروه معماری را به عنوان تیم دو یا چندنفره که برنده جایزه پریتزکر پرایز شده اند را نام ببریم. شاخص ترین تیم های معماری این جوایز: Herzog & de Meuron در سال 2001، کازیو ساجیما و ریو نیشیزاوا از  گروه معماری SANAA در سال 2010، و رافائل آراندا، کارمه پیژم، و رومن ویلالتا از RCR Arquitectes نام برد.
جایزه پریتزکر پرایز توسط جی پریتزکر از طریق بنیاد Hyatt پایه گذاری شد، سازمانی که با یک کمپانی هتل سازی با همین نام فعالیت می کند. این جایزه برای اولین بار در سال 1979 به معماری آمریکایی، فیلیپ جانسون برای پروژه خانه شیشه ای در کانیتیکت اهدا گردید. جایزه پرتیزکر در 40 سال گذشته بدون وقفه اعطا گردیده که تا کنون بیش از 18 کشور حداقل یک نماینده به عنوان برنده داشته اند. تا به امروز نیمی از برندگان از قاره اروپا بوده اند. در حالی که قاره آسیا، آمریکا و اقیانوسیه 20 نماینده به عنوان برنده داشته اند. آفریقا تنها قاره ای است که تا کنون معماری به عنوان برنده پریتزکر نداشته است. تنها سه زن ( زاها حدید، کازیو سجیما و کارمه پیژم که با تیم های معماری همراه بودند) این جایزه را کسب نموده اند.
در این مطلب قصد داریم 40 معمار یا تیم معماری که جایزه پریتزکر پرایز را دریافت کرده اند، معرفی کنیم.

1. فیلیپ جانسون، 1979، آمریکا

2.لوییس باراگان، مکزیک، 1980

3.جیمز استرلینگ، بریتانیا، 1981

4. کوین روچه، آمریکا، 1982

5. آی.ام. پی، آمریکا، 1983

6. ریچارد میر، آمریکا، 1984

7. هانس هولین، اتریش، 1985

8. گاتفرید بوهم، آلمان، 1986

9. کنزو تانگه، ژاپن، 1987

10. اسکار نیمایر، برزیل، 1988

11. فرانک گری، کانادا، 1989

12. آلدو روسی، ایتالیا، 1990

13. روبرت ونچوری، آمریکا، 1991

14. آلوارو سیزا، پرتغال، 1992

15. فومیهیکو ماکای، ژاپن، 1993

16. کریستیان دپورتزآمپاک، فرانسه، 1994

17. تادائو آندو، ژاپن، 1995

18. رافائل مونئو، اسپانیا، 1996

19. سور فهن، نروژ، 1997

20. رنزو پیانو، ایتالیا، 1998

21. نورمن فاستر، انگلستان، 1999

22. رم کولهاس، هلند، 2000

23. هرتزوگ و دمورن، سوئیس، 2001

24. گلن مورکات، استرالیا، 2002

25. یورن اوتزن، دانمارک، 2003

26. زاها حدید، عراق، 2004

27. تام مِین، آمریکا، 2005

28. پائولو مندر دا روچا، برزیل، 2006

29. ریچارد راجرز، آمریکا، 2007

30. ژان نوول، فرانسه، 2008

31. پیتر زومتور، سوئیس، 2009

32. کازیو سجیما و ریو نیشیزاوا، ژاپن، 2010

33. ادواردو سوتو د مورا، پرتغال، 2011

34. وانگ شو، چین، 2012

35. تویو ایتو، ژاپن، 2013

36. شیگرو بَن، ژاپن، 2014

37. فری اوتو، آلمان، 2015

38. آلخاندور آراونا، شیلی، 2016

39. رامون ویلاتا+کارمه پیژم+رافائل آراندا، اسپانیا، 2017

40. بالکریشنا دوشی، هند، 2018

41.آراتا ایسوزاکی، ژاپن 2019

منبع: archdaily.com