قائم مقام وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گفت: پرونده ثبتجهانی «هگمتانه و مرکز تاریخی همدان» به منظور درج در فهرست میراثجهانی تحویل یونسکو شد.
به گزارش رســانـه" اخـبــار معـمـاری " به نقل از میراث آریا، علی دارابی با بیان اینکه پرونده ثبتجهانی هگمتانه و مرکز تاریخی همدانبه مرکز میراثجهانی یونسکو تحویل داده شده است، گفت: این پرونده گسترهای از محوطه باستانی هگمتانه، میدان مرکزی شهر، بازار تاریخی همدان، آرامگاه بوعلیسینا و خیابانهای تاریخی این محدوده را شامل میشود.
قائممقام وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ابراز امیدواری کرد ثبت جهانی این پرونده با مشارکت همه مسئولان محلی، شهروندان و ساکنین شهر تاریخی همدان در آینده نزدیک محقق شود.
«منظر فرهنگی اورامانات/ هورامان» بیست و ششمین میراث ملموس ایرانی سال ۱۴۰۰ در فهرست جهانی ثبت شد
۲۶ اثر میراث ملموس ایران که جهانی شدهاند / ایران در رتبه نهم جهانی در میراث ملموس
تا پیش از انقلاب اسلامی هیچکدام از آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی کشور در فهرست میراثجهانی به ثبت نرسیده بود. در سال ۱۳۵۸ سه اثر چغازنبیل، تختجمشید و میدان امام (نقش جهان) اصفهان در فهرست میراثجهانی قرار گرفت و از آن سال تا قبل از دولت یازدهم طی ۳۵ سال، ۱۶ اثر تاریخی جهانی شد و در مدت هفت سال دولت یازدهم و دوازدهم، علیرغم تعویق اجلاس سال ۲۰۲۰ یونسکو در دوران شیوع کرونا، هشت اثر ثبت جهانی شده است.
با ثبت شهر سوخته، منظر فرهنگی میمند، محوطه باستانی شوش، بیابان لوت، قناتهای ایرانی، شهر تاریخی یزد، منظر باستانشناسی ساسانی فارس و جنگلهای هیرکانی در فاصله سالهای ۱۳۹۴ تا ۹۸، و در سال نخست دوت سیزدهم ۱۴۰۰ با ثبت دو پرونده راه آهن سراسری ایران و منظر فرهنگی اورامانات/ هورامان ایران با ثبت ۲۶ اثر ملموس فرهنگی، تاریخی و طبیعی در فهرست جهانی سازمان علمی، فرهنگیوآموزشی ملل متحد (یونسکو) در رتبه نهم جهان قرار دارد.
نیایشگاه چغازنبیل در خوزستان، تخت جمشید در فارس و میدان نقش جهان در استان اصفهان در سال ۱۳۵۸ (١٩٧٩) در حافظه میراثجهانی یونسکو ثبت شده است. از آن سال به بعد در حدود ۲۴ سال هیچ پروندهای برای ثبتجهانی تشکیل نشد و بعد از بیش از دو دهه، تخت سلیمان در آذربایجانغربی در سال۱۳۸۲ (٢٠٠٣) و مجموعه ارگ بم کرمان ۱۳۸۲ و مجموعه پاسارگاد در فارس در سال ۱۳۸۳ (٢٠٠۴) در یونسکو به ثبت جهانی رسید. این روند در سال های بعد ادامه پیدا کرد و گنبد سلطانیه در زنجان در سال ۱۳۸۴ (٢٠٠۵) و محوطه بیستون در کرمانشاه در سال ۱۳۸۵ (٢۰٠۶) هفتمین و هشتمین اثر ملی ایران هستند که در یونسکو ثبتجهانی شدهاند.
مجموعه کلیساهای آذربایجان شامل قره کلیسا، سن استپانوس و زُر زُر در سال ۱۳۸۷ (٢٠٠٨) و سازههای آبی شوشتر در خوزستان در سال ۱۳۸۸ (٢٠٠٩) نهمین و دهمین آثار ثبت شده ایران هستند که در فهرست جهانی ثبت شدهاند و در ادامه این روند در سال ۱۳۸۹ (٢٠١٠) ایران موفق به ثبت دو اثر در فهرست جهانی شد، بازار تبریز در استان آذربایجان شرقی و بقعه شیخ صفیالدین اردبیلی در استان اردبیل به دلیل ویژگیهای معماری و تاریخی در حافظه جهانی قرار گرفت.
با ثبت مجموعه باغهای ایرانی شامل ۹ باغ پاسارگاد در مرودشت فارس، باغ ارم شیراز، چهلستون اصفهان، باغ فین کاشان، عباسآباد بهشهر، باغ شاهزاده کرمان، اکبریه بیرجند، باغ دولت آباد یزد، پهلوانپور مهریز یزد در سال ۱۳۹۰ (٢٠١١)، مسجد جامع اصفهان و برج گنبد قابوس در گلستان در سال ۱۳۹۱ (٢٠١٢) و مجموعه فرهنگی تاریخی (کاخ) گلستان تهران سال ۱۳۹۲ (٢٠١٣)، در یونسکو تعداد آثار جهانی ایران در طول ۳۵ سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی و پیش از آغاز دولت یازدهم به ۱۶ اثر رسید.
نخستین اثری که در دولت یازدهم جهانی شد، شهر سوخته در سیستان و بلوچستان بود که در سال ۱۳۹۳ (٢٠١۴) در یونسکو به ثبت رسید، و بلافاصله در سال بعد منظر فرهنگی روستای میمند در کرمان و محوطه باستانی شوش در استان خوزستان در سال ۱۳۹۴ (٢٠١۵) به فهرست جهانی یونسکو ملحق شدند.
در سال ۱۳۹۵ (٢٠١۶) ایران موفق به ثبت دو اثر ارزشمند ملی در فهرست جهانی یونسکو شد، در پرونده اول بیابان لوت که در پهنه استانهای کرمان، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان قرار دارد جایگاه جهانی پیدا کرد؛ بیابان لوت بیستوهفتمین بیابان بزرگ جهان و بیستویکمین اثر ثبت شده ملی ایران در فهرست جهانی یونسکو است.
دومین پروندهای که در سال ۱۳۹۵ (٢٠١۶) از ایران در حافظه جهانی یونسکو به ثبت رسید، مجموعه یازده رشته قنات و کاریز ایرانی شامل قصبه گناباد، بلده فردوس، باغ زارج یزد، حسنآباد مهریز، آسیابآبی میرزانصرالله مهریز، گوهرریز جوپار کرمان، دوقلوهای اکبرآباد و قاسمآباد بروات، مون اردستان، وزوان میمه و مزدآباد اصفهان که از قدیمیترین و عجیبترین سیستمهای آبرسانی جهان و شاهکار معماری و مهندسی ایرانی است.
شهر تاریخی یزد به عنوان نخستین شهر تاریخی ایران در سال ۱۳۹۶ (٢٠١٧)، چشمانداز باستانشناسی ساسانی فارس در سال ۱۳۹۷ (٢٠١٨) و جنگلهای هیرکانی در استانهای گلستان، مازندران، گیلان و سمنان در سال ۱۳۹۸ (٢٠١٩)، راه آهن سراسری ایران و منظر فرهنگی اورامانات/ هورامان در سال ۱۴۰۰ (۲۰۲۱) در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده است و اکنون حفاظت و حراست بیشتر و دقیقتر از این ۲۶ اثر جهانی، رسالت همه ایرانیان اعم از مردم و دولت است و باید پس از مهار کرونا، برای حضور و بازدید از همه گردشگران جهان دعوت شود تا شکوه و عظمت فرهنگ و تمدن ایرانی را در مقابل چشمان جهانیان به زیبایی به نمایش گذاشته شود.