کد خبر: 3124 زمان انتشار: 20:41:58 - 1404/01/16
اختصاصی رسانه تخصصی اخبار معماری؛ پایتختی از آینده؛ مصر چهره‌ای تازه به قدرت می‌دهد

جایی در دل بیابان، ۴۵ کیلومتر دورتر از قاهره، شهری نو متولد شده است؛ نه از دل تاریخ، که از طرح‌ریزی قدرت. تصاویر جدید از این پروژه جاه‌طلبانه نشان می‌دهند که چگونه معماری، مقیاس و نظم می‌توانند در خدمت سیاست و تصویرسازی از اقتدار باشند.

به گزارش رسانه " اخـبــار معـمـاری  "، تصاویر تازه‌ای که توسط «یوهان بلاسبرگ» ثبت شده‌اند، وسعت و شکوه معماری پایتخت اداری جدید مصر را به نمایش می‌گذارند؛ شهری برنامه‌ریزی‌شده که قرار است با بیش از ۷۰۰ کیلومتر مربع مساحت، پذیرای شش میلیون نفر باشد و نقش اداری و حکومتی قاهره را برعهده گیرد.

این شهر که فعلاً با عنوان «پایتخت اداری جدید» شناخته می‌شود، در میانه راه قاهره و سوئز بنا شده و شامل مجموعه‌ای از فضاهای عظیم تشریفاتی، کاخ ریاست‌جمهوری، مجلس، مسجد اعظم (بزرگ‌ترین مسجد آفریقا) و ساختمان‌های وزارتی است.

طراحی این شهر بر محور مرکزی بزرگی استوار است؛ محوری که در جنوب به مسجد اعظم و در شمال به پارک مردم و کاخ ریاست‌جمهوری ختم می‌شود. در میانه این محور، میدانی وسیع با دروازه‌های مدرن و ساختاری عظیم شکل گرفته که نمایندگان و سنای مصر در اطراف آن جای گرفته‌اند.

بلاسبرگ که هنگام سفر به قاهره از این شهر بازدید کرده، آن را پروژه‌ای «غول‌آسا، سرد و کنترل‌محور» توصیف کرده و می‌گوید: «هیچ شهری پیش از این چنین حسی از کوچکی و بی‌قدرتی به من نداده بود. مقیاس بناها برای انسان ساخته نشده، بلکه برای نمایش اقتدار است.»

وی اضافه می‌کند که «طی کردن مسیر میان بخش‌های مختلف شهر پیاده‌رویی یک‌ساعته در گرمای ۳۵ درجه‌ای است؛ با کمترین سایه، کمترین نشانه‌ای از مقیاس انسانی.»

این شهر بخشی از چشم‌انداز توسعه مصر تا سال ۲۰۳۰ است که توسط رئیس‌جمهور عبدالفتاح السیسی هدایت می‌شود. ساخت آن در پی انقلاب سال ۲۰۱۱ و برای دورکردن نهادهای حکومتی از کانون‌های پرجمعیت مانند میدان التحریر طراحی شده است.

در کنار کاخ ریاست‌جمهوری و مجلس، این پروژه شامل بلندترین برج آفریقا با نام «برج آیکونیک»، ورزشگاهی با ظرفیت ۹۳ هزار نفر و مناطق تجاری و مالی بزرگ است. با این حال، بسیاری از منتقدان این طرح را «پایتختی برای طبقات بالا» دانسته‌اند که ارتباطی با نیازهای فوری شهروندان ندارد.

بلاسبرگ در پایان می‌گوید: «این فضا ترکیبی است از آینده‌گرایی، نئوفرعونی‌گری و معماری تمامیت‌خواه. مردم با دیدن عکس‌هایم آن را به لوکیشن فیلم “Dune” تشبیه می‌کنند و به نظر من بی‌راه نمی‌گویند.»

.

 

تصاویر: Johan Blasberg

تهیه و تنظیم: پویا مودتی؛ کارشناس ارشد معماری و انرژی


ارسال نظر


رویداد

کلیه حقوق مادی و معنوی این پایگاه محفوظ می باشد.