به گزارش رسانه " اخـبــار معـمـاری  "، به نقل از ایرنا، صادق زارع  افزود: قدمت دارابگرد به دوره ساسانیان بازمی‌گردد و ارزش تاریخی آن بر همگان آشکار است.

وی ادامه داد: این اثر باید هم‌زمان با منظر ساسانی بیشاپور، فیروزآباد و سروستان در فهرست میراث جهانی ثبت می‌شد، اما کمبود مطالعات لازم مانع تحقق این هدف شد.

سرپرست معاونت میراث فرهنگی اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس با اشاره به الزامات ثبت جهانی، توضیح داد: تکمیل پرونده‌های ثبت در یونسکو مستلزم مطالعات باستان‌شناسی، تهیه طرح‌های حفاظتی و برنامه‌های مدیریتی است.

زارع از اختصاص اعتبار و برنامه‌ریزی برای تکمیل پرونده دارابگرد خبر داد و افزود: هم‌اکنون ۳۰ میلیارد ریال از محل مسئولیت‌های اجتماعی وزارت نفت به این محوطه تاریخی اختصاص یافته است؛ با این حال، به‌دلیل اشتراک این اعتبار با بخش اجرایی، احتمالا تخصیص تمام بودجه به مطالعات و تکمیل پرونده در کوتاه‌ مدت امکان‌پذیر نباشد.

وی، پیگیری برای جذب اعتبارات بیشتر را اولویت دانست و گفت: در صورت تامین منابع، تکمیل پروسه ثبت در سطح استان طی یکسال ممکن است، اما ارائه آن به عنوان کاندیدای جهانی تابع اولویت‌بندی وزارتخانه بر اساس سهمیه سالانه کشور است.

سرپرست معاونت میراث فرهنگی اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس همچنین پیشنهاد داد: دارابگرد می‌تواند به پرونده منظر ساسانی فارس الحاق شود.

دارابگرد؛ حلقه گمشده تمدن ساسانی

شهر باستانی دارابگرد در سده سوم میلادی ساخته شد و به‌ عنوان نخستین شهر دایره‌ای ایران شناخته می‌شود.

این اثر تاریخی الهام‌بخش شهرهای دوره ساسانی بود و کارکردی نظامی-اداری داشت؛ معماری آن شامل سه دیوار متحدالمرکز و خندقی عظیم است که تا دوره معاصر آبگیری می‌شد.

شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهد که دارابگرد الگوی مستقیم شهرهای بعدی ساسانی مانند فیروزآباد و بیشاپور بود.

این شهر هم‌اکنون به‌عنوان سالم‌ترین شهر مدور ساسانی باقی مانده و می‌تواند تحولات شهرسازی این امپراتوری را روشن کند.

در شاهنامه فردوسی در وصف شهر تاریخی داراب چنین آمده است: "چو دیوار شهر اندر آورد گرد...ورا نام کردند دارابگرد"

شهرستان داراب در جنوب شرقی استان فارس و هم مرز استان هرمزگان است و در فاصله ۲۲۵ کیلومتری شیراز قرار دارد.