دکتر معصومه مصلی با بیان اینکه «ایران از نظر میراث تاریخی یکی از غنیترین کشورهای جهان است اما حفاظت از آن، دشوارترین مسئولیت مدیریتی محسوب میشود»، گفت: تا زمانی که تعامل میان باستانشناسان، مرمتگران و معماران افزایش نیابد و نظام ثبت و مستندسازی تقویت نشود، بسیاری از آثار در معرض خطر خواهند ماند.
به گزارش رسانه " اخـبــار معـمـاری "، در جریان برگزاری همایش بینالمللی «میراث معماری در خطر» در دانشگاه هنر اسلامی تبریز، دکتر معصومه مصلی، رئیس پژوهشکده باستانشناسی پژوهشکده میراث فرهنگی و گردشگری کشور، با تأکید بر لزوم مدیریت علمی و جامع در حفاظت از میراث تاریخی، به تبیین چالشها و ضرورتهای این حوزه پرداخت. او معتقد است ایران یکی از غنیترین کشورها در زمینه آثار باستانی جهان، نیازمند برنامهریزی جدی، تعامل میان متخصصان و حساسسازی مدیران نسبت به ارزشهای میراث فرهنگی است.
دکتر معصومه مصلی در گفتوگو با رسانه تخصصی "اخبار معماری" در حاشیه همایش «میراث معماری در خطر» با اشاره به ویژگی منحصربهفرد ایران در تنوع و تعداد آثار تاریخی گفت:
«ایران کشوری استثنایی است. ما از معدود کشورهایی هستیم که در سراسر سرزمین خود، آثار باستانی فراوان و متنوع داریم. این موضوع از یکسو مایه افتخار و خوشبختی است، اما از سوی دیگر، مسئولیتی سنگین در مدیریت، حفاظت و نگهداری بر دوش ما میگذارد».
وی افزود:
«حفاظت از میراث تاریخی تنها یک فعالیت اجرایی نیست، بلکه یک نظام مدیریتی، علمی و فرهنگی پیچیده است که به منابع مالی، نیروهای انسانی متخصص و برنامهریزی دقیق نیاز دارد. هر مدیر در هر دوره باید با نگاهی راهبردی، بخشی از این مسئولیت را بر عهده گیرد تا چرخه حفاظت از میراث متوقف نشود».
دکتر مصلی بر اهمیت برگزاری همایشها و رویدادهای تخصصی تأکید کرد و گفت:
«رویدادهایی نظیر همایش "میراث معماری در خطر" نقش مهمی در آگاهیبخشی، حساسسازی مدیران و ارتقای فهم عمومی نسبت به اهمیت میراث دارند. این همایشها حلقهی ارتباط میان سه سطح اساسی هستند: «دانشگاهها و مراکز علمی، نظام مدیریتی کشور و افکار عمومی جامعه».
او در ادامه با اشاره به تهدیدهای طبیعی و انسانی افزود:
«خطرات طبیعی مانند سیل و زلزله همواره وجود دارند، اما بخش قابل توجهی از آسیبها ناشی از رفتارهای انسانی است. بخشی از این آسیبها ناآگاهانه است، مانند کاوشهای غیرمجاز یا دخل و تصرفهای مردمی در بناها، و بخشی دیگر متأسفانه در ظاهر با عنوان "مرمت" اما بهصورت غیر اصولی توسط کارشناسان انجام میشود. اگر تعامل میان باستانشناسان، مرمتگران و معماران افزایش یابد، بسیاری از این مشکلات قابل پیشگیری خواهد بود».
رئیس پژوهشکده باستانشناسی با تأکید بر اهمیت مستندسازی و ثبت بینالمللی آثار تاریخی خاطرنشان کرد:
«طبق قوانین بینالمللی، ما موظفیم آثار ارزشمند خود را به یونسکو معرفی کنیم تا در شرایط بحرانی از حمایتهای جهانی برخوردار شویم. متأسفانه برخی سایتهای باستانی بهدلیل شناخته نشدن یا ثبتنشدن رسمی، بیشتر در معرض خطر هستند».
او درباره آسیبهای ناشی از جنگها و بحرانهای منطقهای نیز گفت:
«تجربه جنگها، از جمله جنگهای کوتاهمدت اخیر، نشان داده که آثار تاریخی نخستین قربانیان این بحرانها هستند. بنابراین، لازم است برنامهریزی ملی برای حفاظت پیشدستانه از میراث فرهنگی در زمان بحران تدوین شود».
در پایان، دکتر مصلی ضمن قدردانی از برگزارکنندگان همایش افزود:
«این رویداد نمونهای موفق از همکاری میان دانشگاه هنر اسلامی تبریز، مجتمع علمی و فرهنگی ربع رشیدی، و پژوهشگران کشور بود. مشارکت فعال اساتید، پژوهشگران و دانشجویان در برگزاری چنین برنامههایی نشان میدهد که هنوز دغدغهی حفظ میراث فرهنگی در میان جامعه علمی زنده است، و این جای امیدواری دارد».