مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی با اشاره به یافتههای باستان شناسان در خصوص ابنیه کشف شده طی هفته گذشته در منطقه والمان تبریز اظهار کرد: طبق مستندات تاریخی، این منطقه در دوره صفویه بیابان بوده و دروازه‌های تبریز تا ارک ادامه داشته‌اند، این ابنیه نیز محل عبور فاضلاب بوده است.
به گزارش پایگاه " اخبار معماری " ، مرتضی آبدار در حاشیه بازدید میدانی خبرنگاران از پروژه والمان و ابنیه کشف شده طی حفاری‌های این پروژه اظهار کرد: ۹۵ درصد از ابنیه‌ای که به هنگام حفاری پروژه والمان کشف شده، از بین رفته است و بررسی‌ها نشان می‌دهد که این بنا ارزش نگهداری ندارد، اما حساسیت مردمی باعث شد تا با چشم پوشی از ابراز نظر مدیریتی، از نظر کارشناسان باستان شناسی و معماری نیز در این خصوص استفاده شود.
وی متذکر شد: پس از گذشت حدود یک هفته تیمی متشکل از این کارشناسان کاوش‌ها را آغاز و نقشه‌های قدیمی را بررسی کردند و بر اساس اطلاعات سازمان میراث فرهنگی به این نتیجه رسیدیم که تکلیف این پروژه باید روشن شود.
آبدار تاکید کرد: برخی با انتشار مطالبی مبنی بر کشف شهرک زیر زمینی به هنگام حفاری پروژه والمان، جو را ملتهب و ادعا می‌کنند که میراث فرهنگی متعصب نیست، در حالی که ما نسبت به مسائل میراث فرهنگی، تاریخ و تمدن خودمان متعصب هستیم.
وی ادامه داد: پروانه این پروژه مشارکتی از سال ۹۲ توسط شهرداری منطقه چهار صادر شده و این پروژه از ابتدای چهار راه شریعتی آغاز شده و تا محله برق لامع ادامه دارد.
وی گفت: عملیات عمرانی پروژه والمان در محل کشف ابنیه تاریخی به دلیل عدم نیاز به حفظ این ابنیه ادامه می‌یابد ولی ادامه عملیات در مابقی مناطق این پروژه متوقف شده و به بعد از بررسی‌ها، باستان سنجی مسیر پروژه، صدور مجوز توسط اداره کل میراث فرهنگی استان و حضور ناظر این اداره کل در محل موکول می‌شود.
یک باستان شناس نیز در حاشیه بازدید میدانی خبرنگاران از ابنیه کشف شده به هنگام حفاری‌های پروژه والمان تبریز گفت: قدمت ابنیه کشف شده در محل پروژه والمان احتمالاً با قدمت محله بارون آواک تبریز بوده و مربوط به اواسط و اواخر دوران قاجار است.
بهرام آجرلو با اشاره به وجود برخی آثار تاریخی مدفون اظهار کرد: آثار تاریخی هر دوره از جایگاه و ارزش ویژه‌ای برخوردار بوده و نمی‌توان آثار تاریخی دوران مختلف را بر هم ارجحیت داد.
وی با اشاره به اینکه آثار تاریخی تبریز تا دوره متقدم قاجار (دوره عباس میرزا) از حد بیرونی و جنوبی ارک علیشاه فراتر نرفته است، اظهار کرد: با توجه به توسعه تبریز و مهاجرت تعدادی از ارامنه به این شهر و شکل گیری محله بارون آواک در دوره میانه قاجار، قدمت آثار تاریخی این محل نیز به همین دوره برمیگردد.
وی متذکر شد: بررسی آثار معماری و طاق و قوس این ابنیه نشان می‌دهد که احتمال اینکه این آثار به دوره قاجار و قبل از عهد ناصری مربوط باشند، بسیار کم است.
علیرضا قوچی، معاون میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی نیز در ادامه اظهار کرد: بافت هسته مرکزی تاریخ تبریز که در سنوات گذشته به دفعات توسط میراث فرهنگی مطالعه و نقشه‌های آن اصلاح شده شامل محدوده شهرداری منطقه هشت، بازار تبریز و متلقات آن، مسجد کبود و ارگ علیشاه است.
وی ادامه داد: بافت تاریخی اصلی تبریز ۱۷۰ هکتار بوده و وسعت بافت تاریخی منطقه هشت نیز به صورت منفصل و متصل شامل ۱۲۰ هکتار است.
وی تاکید کرد: دستگاه‌های خدمات رسان در صورت انجام عملیات‌های عمرانی موظف به کسب مجوز اداره کل میراث فرهنگی استان هستند، در غیر این صورت عملیات متوقف می‌شود.
سرمایه گذار پروژه والمان نیز در پایان این بازدید گفت: مقررات مشابه مقررات ملی ساختمان در این پروژه نیز قابل اجرا بوده و مطالعات زمین شناسی و استحکام تراشه نیز انجام شده است.
کاظمی با اشاره به ستون‌های این پروژه و تصاویر منتشر شده در این خصوص و گمانه‌زنی‌ها مبنی بر قدیمی بودن این ستون‌ها خاطرنشان کرد: این ستون‌ها همان شمع‌های پروژه هستند که بتن آرمه‌ها روی آن نصب می‌شوند.
بر اساس این گزارش، هفته گذشته تصاویری از نشست زمین در پی یک پروژه عمرانی در محله والمان تبریز منتشر شد که نشان می‌داد ابنیه تاریخی در این محوطه وجود دارند، این تصاویر موجب گمانه زنی‌ها در خصوص وجود شهر زمینی در تبریز شده بود.
منبع:ایسنا
تماشای معماری آلوار آلتو
